رنزو پیانو

رنزو پیانو معمار برجسته ایتالیایی است که در ۱۴ سپتامبر ۱۹۳۷ در شهر جنوا محله پلیی  به دنیا آمد. در مدرسهٔ ابتدایی چیزی نمانده بود که از مدرسه اخراج شود.

ابتدا برای تحصیل معماری به دانشگاه فلورانس رفت. در دورهٔ اشغال دانشگاه‌های ایتالیا بوسیلهٔ دانشجویان در میلان نزد فرانکو البینی به یادگیری عملی حرفهٔ معماری پرداخت. در ۱۹۶۴ تحصیلات خود را در رشتهٔ معماری در پلی‌تکنیک میلان با پایان نامه‌ای دربارهٔ ساختمانهای عربی در قسمتهای داخلی لیگوریا به پایان برد و به همکاری با استادش مارکو تسانوسو  پرداخت.

رنزو به لطف پدرش، که مانند چهار عمو و برادرش همه پیمانکار ساختمانی بودند، بی درنگ امکان آشنایی با زندگی کارگاهی و تجربه حرفه‌ای را به دست آورد و اولین روابط حرفه‌ای خود را با مشتریان پایه گذاشت.

وی از ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۰ بین انگلستان و ایالات متحده در سفر بود تا تحصیلات خود را تکمیل کند.

در همین دوران با ژان پرووه (۱۹۰۱-۱۹۸۴) ، معمار فرانسوی آشنا می‌شود و دوستی پایدار و پر ثمری را با او آغاز می‌کند. ژان پرووه بعدها رییس ژوری گزینش طرح پروژهٔ مرکز پمپیدو شد.

از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۷ با ریچارد راجرز در طراحی مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو همکاری داشت.

 

بررسی آثار رنزو پیانو:

فرهنگستان علوم کالیفرنیا 

فرهنگستان علوم کالیفرنیا از بزرگترین موزه‌های تاریخ طبیعی جهان است. فرهنگستان کارش را از سال ۱۸۵۳ آغاز کرد که هم یک موزهٔ تاریخ طبیعی است، هم یک رصدخانه، و هم محل نگهداری بیش از ۲۰ میلیون تحقیق که از دانشمندان سراسر دنیا جمع آوری شده است. .در سال ۲۰۰۸ ساختمان ۱۲۲هزار متر مربعی فرهنگستان با طراحی رنزو پیانو کاملاً بازسازی شد.

 

ساختمان آکادمی علوم ایالت کالیفرنیا
ایدهٔ این بنا، مانند برداشته شدن تکه‌ای از زمین و ساختن بنا در زیر این تکه است، به طوری که کمترین ناهماهنگی و بی‌احترامی به طبیعت اطراف را داشته باشد. از این رو رنزو طرح خود را چنین توصیف می‌کند: “ما برای آکادمی کالیفرنیا، محلی ساخته‌ایم که هم از نظر بصری و هم از نظر عملکرد، جزئی از محیط اطرافش باشد، مثل اینکه تکه‌ای از زمین را برداشته باشید و زیرش یک ساختمان ساخته باشید. یکی دیگر از مشخصات این بنا که از اهداف رنزوپیانو بوده است می‌توان به ارتباط بین ساختمان و محیط اطرافش که به بهترین وجه به بینندگان القا شود اشاره نمود، به همین جهت در دیوارهای خارجی این بنا به مقدار بسیار زیادی شیشه استفاده شده است، و به بینندگان این امکان را می‌دهد تا از پیرامون بنا به تماشای موزه‌ای که در داخل آن وجود دارد بپردازند.

 

پایداری بنای آکادمی
در آکادمی علوم کالیفرنیا، تمامی گیاهانی که بر روی سقف این بنا قرار گرفته‌اند کاملاً طبیعی هستند. حداکثر شیب گنبدهای این بنا ۶۰ درجه می‌باشد، اما این گنبدها که مانند تپه‌هایی بر بام این بنا قرار گرفته‌اند تنها برای زیبایی ظاهری نیستند، بلکه این تپه‌ها هم نقش یک رصد خانه و هم نقش نورگیری برای داخل بنا را نیز بازی می‌کنند. علاوه بر آنها، این گنبدهای تپه‌ای شکل، به وابستگی بین زمین و علوم زیستی جانداران اشاره دارد. و همچنین این بنا به وسیلهٔ این تپه‌ها مقدار زیادی از انرژی اش را ذخیره می‌کند. در حقیقت این تپه‌ها در روی سقف مانند دو بادگیر عمل می‌کنند. البته نه به صورت بادگیرهای سنتی، بلکه به شکلی هوشمند، به گونه‌ای که متناسب با دمای داخل بنا به صورت اتوماتیک باز و بسته می‌شوند و هوای داخل را تنظیم می‌نمایند.سقف این بنا با ۶ اینچ خاک پوشانده شده است. این کار علاوه بر اینکه باعث می‌شود این سقف، عایق بسیار خوبی در برابر دما باشد (به طوری که دمای داخل بنا ۱۰ درجه خنک تر از دمای خارج است)، عایق بسیار مناسبی برای صدا هم هست (این سقف فرکانس صداها را تا ۴۰ دسیبل کاهش می‌دهد). علاوه بر همهٔ اینها، این سقف با جذب ۹۸ درصد از آب بارندگی‌های احتمالی، آب لازم برای آبیاری گیاهان را در تمام طول سال تامین می‌کند.

از نکات جالب دیگر این بنا می‌توان به بازیافت ۹۰ درصد از زباله‌های به وجود آمده از تخریب آکادمی قدیمی کالیفرنیا اشاره نمود. به طوری که از ۹۰۰۰ تن بتن برجای مانده از تخریب ساختمان قبلی برای ساخت جاده ریچموند، و از ۱۲۰۰۰ تن فولاد بازیافت شده در اسکلت بنا استفاده شده است. همچنین در اطراف این بنا حدود ۶۰۰۰۰ سلول خورشیدی نصب شده که علاوه بر تولید سالانه ۲۱۳۰۰۰ کیلووات ساعت انرژی برق و جلوگیری از انتشار بیش از ۴۵۰۰۰۰ پوند گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید این مقدار انرژی، در محیط اطراف یک سایبان نیز ایجاد کرده. و می‌توان نمونه‌ای از مهندسی زیست بوم را در این اثر مشاهده نمود.

 

سقف زنده موزه

قسمت برجسته و شاهکار آکادمی،سقف سبز زنده آن می باشد که در حدود ۴۰۴۷*۲ متر مربع وسعت دارد و با گیاهان خاص بومی پوشیده شده است.در بیانات رنزو پیانو سقف به تکه ای زمین تشبیه شده است که از سطح زمین کنده شده و بالا قرار گرفته تا در زیر آن بنای مورد نظر احداث شود.در واقع سقف آکادمی یکی از کامل ترین آثار برنامه های نمایشی موزه میباشد که علاوه بر طرح زیبا و شکیل،به عنوان یک طرح اکولوژی محیطی عمل می کند و قسمتی از آن قابل دسترسی برای بازدیدکنندگان می باشد تا از نزدیک مسائل آموزشی را در مورد معماری سبز و سایر موارد فرا بگیرند.سقف آکادمی یکی از بی سابقه ترین سقف هایی است که با ۷ گنبد و تپه های شیب دار شاهکار این معمار معروف می باشد که دید جالب و جسورانه ای به این طرح داشته است.تپه های روی سقف باعث شده تا فضای داخل موزه به صورت یک سیاره رویت شود که آسمان این فضا مانند آسمان یک جنگل بارانی است.

 

 

بام سبز آکادمی علوم کالیفرنیا
نصب و راه‌اندازی پشت بام به مساحت ۱۹۷،۰۰۰ فوت مربع با استفاده از گونه‌های گیاهی بومی به اندازه کافی چالش برانگیز است. رانا کریک، که با پیانو کار می‌کرد برای طراحی سقف، به توسعه و ثبت یک راه حل به نام BioTray پرداخت. آنها ۵۰،۰۰۰ محفظه سینی شکل تجدید پذیر از شیره درخت و پوسته نارگیل به عنوان ظروف برای پوشش گیاهی استفاده کردند. این سینی بر روی پشت بام هم مانند کاشی در کنار همدیگر قرار گرفتند و به وسیله در آمیخته شدن ریشه‌های گیاهان محکم شدند. پس از ایجاد بام سبز بر روی پشت بام، فضایی ایجاد شد که بازدیدکنندگان بتوانند منظره دلنشینی را هم از بام آکاادمی و هم از فضای اطراف داشته باشند. این مناظر حیات وحش بومی پرندگان، پروانه‌ها و حشرات سانفرانسیسکو را شامل می‌شد. بام سبز ایجاد شده بر روی آکادمی علوم کالیفرنیا این امکان را می‌دهد که فضای داخلی در فصول گرم سال تا ۱۰ درجه خنک تر شود و همزیستی ساختمان را با محیط اطراف خود در پارک گلدن گیت سرعت می بخشد.[۹]با توجه به گیاهان بومی سانفرانسیسکو که در فصل زمستان به خواب می‌روند و نیازمند سر سبز بودن ساختمان در تمامی فصول سال، طراحان این بنا را ملزم به ترکیب گیاهان بومی و غیر بومی نمود.

سقف ۱۰۶،۵۰۰ فوت مربع توان ذخیره ۳٫۵ گالن آب باران را دارد و از هرز رفتن آن جلوگیری می‌کند بدینصورت که در اطراف پانل‌های سینی شکل گیاهان که به تعداد مشخص در کنار هم بافته شده‌اند یک شبکه گابیون مشکی رنگ کشیده شده که از قلوه سنگ‌ها پر گشته‌اند و با توری سیمی محکم شده‌اند. این گابیون‌ها هم وظیفهٔ جمع آوری آب باران و هم محکم نگاه داشتن محفظهٔ گیاهان بر عهده دارد. سقف آکادمی کالیفرنیا شامل پانل‌های خورشیدی به اندازه کافی برای جلوگیری از انتشار ۴۰۵٫۰۰۰ £ از گازهای گلخانه‌ای در سال است. سایبان شیشه‌ای بزرگ که در اطراف سقف وجود دارد شامل ۶۰۰۰۰ سلول‌های فتوولتائیک می‌باشد و سالیانه حدود ۲۱۳۰۰۰ کیلووات ساعت انرژی تولید می‌کند.

 

 

کلیسای پادره پیو

محل: ایتالیا

دراین کلیسا زائران در امتداد مسیر پیاده رویی مستقیم و طولانی وشیبدار با مناطقی تراس بندی شده به صورت باغ های گسترده در اطراف آن به محل کلیسا هدایت می شوند.این مسیر با تاقِِ ورودی درجهت کلیسا وصلیبی بزرگ تقریباً به بلندی 40 متر که به مثابه کانون ورودی به نظر می رسد؛همسو شده است.9 ستون اول میدان جلوی کلیسا که ارتفاع آنها به 25 متر می رسد،بار هشت زنگی را که برجِ زنگ اصلیِ کلیسا را تشکیل می دهند،تحمل می کنند.
در این طرح رنتزو پیانو، محل عابدان به شکل حلزونی عظیم-طرحی مرکب ازسه چهارم دایره که شعاع آن به طور یکنواخت کاهش می یابد پوشیده شده است. مواد آن که برای بیان سادگی و صلابت انتخاب شده اند، ازسنگ و چوب و شیشه محلی اند. پوستۀ بسیار بزرگ سقف از جنس ورق مسِ که ازپیش زنگار بسته، زیر ساختاری باربر از چوب و سنگ آهک دارد.
این زیرساخت باربر، مرکب ازدو ردیف تاق سنگیِ متقابل است که به صورت دایره ای شکل چیده شده اند. در مجموع 21 تاق از این دست وجود دارد که حلقۀ داخلی و خارجی ای را بوجود می آورند. که تاقهای حلقۀ خارجی بازنمود نسخۀ کوچک شدۀ تاق های حلقۀ داخلی اند. تاق های حلقۀ داخلی از مرکز سه چهارم دایره، محلی که محراب واقع شده است، آغاز می شوند.

از آنجا که دهانه های تاق ها به طور یکنواخت کاهش می یابد، لذا با کاهش شعاع دایره، شکل مارپیچی به وجود می آید که یادآور صدف حلزون است. این ساختار شعاعی که به بخش هایی با گنجایش 300-400 صندلی تقسیم شده، تجمعِ حتی المقدورنزدیک به محراب را موجب می شود.

این ساختار تاقی شکل همراه با سیستم ساختاری ثانوی ازجنس چوب، وزن سقف چوبی راتحمل می کند. برای بازی لازم به هنگام زلزله، کابل های فولادی بین تاق ها کشیده شده اند. منطقه ای که با شکل سه چهارم دایره محصورشده، رأس میدان مثلثی شکلی را تشکیل می دهد که رو به پایین به سمت ورودی شیبدار می شود. پنجرۀ شیشه ای رنگیِ بزرگی که در زیر تاق سنگی کار گذاشته شده است، ورود نور به کلیسا را فیلتره می کند.
پیاده رو که با اسلب هایی از جنس همان سنگ تاق ها مفروش شده، کلیسا و حیاط ورودی را به یکدیگر متصل می سازند. این سنگفرش تا درون سالن ادامه پیدا می کند و بدین لحاظ تفکیک گذر از حیاط ورودی به فضای داخلی را ازبین می برد. حیاط ورودی تا 30 هزارنفر را در خود جای می دهد.